bir ayrýlýkla bozulur aþkýn týlsýmý, daðýlýr yürekten iyi ümitler, kalpler acýyla dolar, gözü görmez olur yarýnlarýn... acýtýr yüreðimizi merhem sandýðýmýz sevdalar, kötü yola düþer dudaklarýmýz, gökyüzüne bir küfür daha salar, acýlý bakýþlarýmýzla, en acýmasýzýndan... þeytan sevinir söylenen sözlere, melekler üzüldükçe üzülür o gece...
resimlerde kalýr gülüþler, sadakaya bir mimik vermez yüzleriniz... ondan kalan resimlerle baþlar hesaplaþmalar, haddini aþar içteki intikam, en güçlü silahýn kalem olur, ve önce gülen gözleri yok eder, duyan kulaklarý saðýr, ve aðzýný konuþamayacak kadar karalar, mahkemeni kurarsýn masanda. sabahlara kadar onu suçlar tüm cismin; akýtýrsýnýz içinizdeki kir nefreti resmine.
tüm bunlarý yaparken sigaran ortak olur suçlarýna, mezelerle daha güçlenlenir içindeki alev, dinlemiþlikten olan sigaranýn kül tablasýnda biter sonu, ve içkinde dinler seni, onuda içersin. sen sevdikleri öldürürsün be adam... gidecek olanlar, býrak gitsin dünyandan. boþ ver yankýlamasýn sesin içinde, anlat onlarý bana bir gece... yalnýz ilhamlarý öldürme be adam, umursamazlýðýnýn içinde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
sinan ispenoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.