Ýnsan oðlu əzəl baþdan vurulubdur daðlara, Oxuyubdur neçə nəðmə þirin ötən çaðlara. Ýlhamýnýn mayasýný vüqarýndan alýbdýr, Arzusunun istəyiylə döndəribdir baðlara.
Bir igidlik nəðməsidir qartallarýn qýy səsi, Ətəyində xoþ duyulur isti ana nəfəsi. Ona görə valeh edib yaxýn-uzaq hər kəsi, Uðurunda sipər edib sinəsini oxlara.
Məhəbbəti ürəklərdə əbədi bir iz salýb, Əzəmətli duruþuyla sevənlərə həyan olub. Əflatuna ana kimi þirin laylalar çalýb, Övladlarý bir can kimi sarýlýbdýr daðlara.
Sosyal Medyada Paylaşın:
eflatun.kesheli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.