ÖZLEM

Sebil’ deyim.
Kapýya bakan mermer masaya oturmuþum.
Sevgiyi bekliyorum.
Ýçerisi loþ.
Ayak sesinden tanýmaya çalýþýyorum.
Nihayet kapý açýldý.
Gelen O.
Sevgi benimle...
Sevgiye dokunuyorum...
Çayýmý yudumluyorum
Sevgi.
Sigaramý çekiyorum
Sevgi.
Sahildeyim
Sevgi elimden tutuyor.
Islak kumlara basýyorum.
Sevgi.
Çiftlik caddesinde yürüyorum.
Sevgi kolumda, iyice bana sokulmuþ.
Kaldýrýmlar ýslak...
Sosyal Medyada Paylaşın: