Yüreğimde kanatlanan ölü serçe gülüşleri

“Kayýp kentlerin çöplerini süpürüyor,
Yüzleri asýk dilenciler/umutlarýna…”


Her tan aðartýsý;
Yeniyetme bulutlarýn
Tüf yangýnlarýnda
Maziye sarýlýyor
Gün ertesi
Makaralar


Ölüm;
Titrek kanatlý kelebeðin
Son valsi/


Avuçlarýmda ar damarý yýrtýlalý
Kaç mevsim geçti/evvelsiz
Gizlemeye çalýþma
Çünkü her yangýn
Yerini yakar
Düþerken…


Kanatlarýma almayalý
Güz yangýnlarýný çok oldu
Yumuþak bir tene açlýðým
Ellerimden kayarken
Ölü serçe gülüþleri
Topladým cansýz
Nefeslere…


Geçer dersin!
Deler geçer
Acýlar nemli
Uzun menzilli
Koyaklarda
Acýlar mavzerli


En çok olmayýþlar
Aranan bir yüzün
Gün ertesi mabedinde
Bilirsin gelmeyeceðini
Kuru gürültü fidanlarda


Sonsuzluk cinnetine takýlan
Bu kaçýncý söz yarasý
Mert duruþlarýn
Gölgesinde yüzün
Sýðýntý limanlarda


Söz;
Tepeme bir orman dikilene kadar öpeceðim
Yüreðime kanatsýz ölü serçe gülüþlerini…







Sosyal Medyada Paylaşın: