Bu sene Eylül en yorgun haliyle geldi Alaçatýya sessizlik düþtü,payýma yalnýzlýk Ki; en son içten gülüþüm bir nisan öncesiydi Bakýþlarým tenha bu aralar,gözlerim boþ kalabalýk
Kýlýbýk bir Eylül yani,siz Eylül’ü benden iyi bilirsiniz Tarifsiz bir acý býrakýr, bazen tarihsiz bir hatýra Siz þu uzayýp giden Eylüllerin hangisi siniz? Hanginizin umudu mürekkep oldu, tanýmadýðý bir kaç satýrda
Þimdi ben hangi Eylülde ölmeliyim?yada ölmelimi Eylülde çocuklar? Bilmem dokunanýnýz oldumu? hiç ölmüþ bir Eylüle Yada göreniniz oldumu Eylül’ü hiç çýplak haliyle? Dimdik gögüsleri mi olmalý Eylülün? Yoksa simsiyah sakallarýmý? Söyleyin! bu senede Eylül Annem gibi hüzünlümü? Yoksa; babam gibi sert bir adam mý?
Ben bir Eylül’de doðdum ama hangi Eylül olduðunu söyleyemem Biraz yaðmurluydu hava epey somurtkandý bulutlar Fiþlenmiþ adamlar vardý etrafýmda, odamda parmaklýklar Ojeli deðildi, hiç bir fikrimin týrnaðý Düþlerime elbise alamadým düþlerim anadan üryan Törpülemeyin dedim size törpülemeyin týrnaklarýmý Ben týrnaðý kesik o Eylülü çok sevdim.
Ve sevdim dedimsede bir kadýný, siz sakýn inanmayýn! Cebimde param yok. fakat kumbaramda biraz Eylül var Yok mu aranýzda bana biraz Eylül ýsmarlayacak Ölebilirim az sonra biraz Eylül yemezsem Siz beni sakýn size muhtaç sanmayýn Kimsecikler olmasada yanýmda Eylül saçlarýmý hep okþayacak... Sosyal Medyada Paylaşın:
volkan aydemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.