ÖLÜM Beni, koca çýnarýn altýna gömün yakýn olsun mezarým yola. yakýn olsunki ! duyuyum ,geçerken sesýný telaþýný, görüyüm.. okula giden býrkaç yaramaz bölsün yalnýzlýðýmý , yine uyandýrsýn her sabahký simitçi. hem ! kokunu da, duyarým belki deniz kokan sonsuzluk kokan. hayat, kokan ... daha bir direnirim, o zaman, karýþmam hemen topraða arada da eserse poyraz deðmeyin keyfime ! savrulurum hemen sana açýk býrakki camýný tez kavuþayým bunca zamandan sonra.. ah benim sevdasý yarým kalbi kýrýk sevgilim seviyorum deyip, sevemediðim vakit dolduðunda; depremler yýktý gönlümü dalgalar savurdu þimþekler çaktý düðmlendi dilim. genzimden aþaðýya acý bir tat... aceleye geldi bu sevgi darken vakit; söylemeye sevdiðini sil yaþýný, bakma bana dayanamam gözlerindeki denizi taþýrmana sarýlalým ,saralým isterken hapsettim aþkýmýzý yalnýzlýða. tamda böyle bir akþamda gelmem diyemedim sonsuzluða...
Sosyal Medyada Paylaşın:
AN_KA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.