sen

Ey yar
söyler misin
sen
sen bu yürek yangýnýmý
þiir olsun diyemi yazdýðýmý sanýyorsun
sen hiç kalbini yerinden söktünmü
yüreðimin yankýsýný yüreðinde hissttinmi
duygularým yalýnayak umutlarým yelkensiz
bir çýkýþ bulmalýyým eski masallardan
sürekli bir þeylerden kaçýyorum
müptelasýyken kahramaný býçaklanmýþ masallarýn
seni soluyan bir rüzgara kapýldým gidiyorum
yüreðimi bir yelken misali seninle dolduruyorum.
yokluðunda aldýðým her nefes ciðerlerimde patlýyor
kabuk baðlayan yaralarýmý kanatýyor
yokluguna uzanan yollarda çürüyor ayaklarým
ahhh be sevgili
sen bu yürek yangýnýmý
þiir olsun diye yazdýðýmý sanma
sen görmüyorsun diye gözlerim rengini yitirdi
gecenin karanlýðýna haykýrdým çaresizligimi
ne aðýtlar akttým yüreðimin satýr aralarýna
ne mýsralar yazdým henüz yazýlmamýþ
maviyle yeþil arasýndayken se/n/sizliðim
oysa senin sýcak bakýþlarýn olsa ýsýtsa bedenimi
yüreðimi ýsýtan aþk dalgalarý gibi
vursa yüreðimin kýyýlarýna
haydi yüreðim sen sev yine
sevdiðini söyle korkma ne derler diye
seni hor görenlere inat haykýr sevdiðini
yüreðini bir yelken gibi aç doldur sevgiyle
þimdi adýma uygun bir masal bulmalýyým
boðulmamalý bu ten bu sevda da
yine o eski gülümsemeyi dudaklarýma kondurmalýyým
korkularýn en dehþetli yerinde bir umut gizli
Yeniden yelken açmalýyým sevgiye
oysa ben bu hayatý yaþayarak tanýdým
itilmeyi kakýlma horlanmayý da
öyle cümleler kurdum ki
belki yüreðimin yangýný hafifler
oysa vurgun yedi yüreðim ayaz gecelerde
umutlarým daðýldý dönemiyorum hayata
ey yüreðim içinde gecesi bitmeyen yazý gelmeyen
hep sonbaharlarý yaþýyorsun sen
bu yüzden
sevmiyorsun ne gündüzü ne yazý
bu yüzden naðmelerin hep hüzzam hep acý
gözlerin hep aðlamaklý hep ýslak ...
ahhh be yüreðim
bu yüzden duygularýn yalýnayak
umutlarýn hep yelkensiz ...
tut ellerimden ey yüreðim tut
sükutumda saklý en derin yalnýzlýklarým
hüznüm yüreðimi deliyor en tenha yalnýzlýklarda
nefes alamýyorum
gel de dindir merhemsiz sýzýlarýmý
duy artik feryadýmý duy
anbe an T Ü K E N Ý Y O R U M





______________________// Sýla
Sosyal Medyada Paylaşın: