İstila
Tavrýn nicedir kuðularý andýrýyor.
Bir gül düþüyor dudaklarýndan yarýsý alev.
Gözlerin Ýstanbulu kýskandýrýyor.
Düþlerime giriyor hayalin.
Hasretin þeceresini bana sor.
Siyah beyaz bir fotoðraf suskunluðu dilimde.
Elimde zambak misali açan elin.
Kopan filimde gözlerin kayboluyor.
Hayalimde Ýstanbul gözlerin oluyor.
Erguvanlar efsane mi gerçek mi?
Nedim nigahban makamýnda,
Þehr içinde olmayan dilberi vasfediyor.
Nice gazeller düþüyor sonbaharýn kollarýna
Bahar oluyor hayalinle gülüyor erguvanlar,
Ýstanbul gözlerinde eriyor…
Bir firuze sabah oluyor þehirde.
Seni öykünüyor günün tazeliði.
Çiy damlasý düþen güller üþüyor.
Düþüyor yokluðunda Ýstanbul,
Sinemi hasret istila ediyor…
15.09.2012 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.