Sensizlik...

Öyle tarifsiz sevdim ki seni... 
Gel de gör, sensiz nasýl yaþýyorum bu koca þehirde... 
Bakýþlarýmda senden izler taþýyor, baktýðým yüzlerde gözlerini arýyorum. 
Her gece seninle yatýp, her sabah seninle kalkýyor bu yüreðim. 
Yanýmda olmasan da, seni hayalinle yaþýyorum. 

Söylenecek bütün sözleri baþlamadan bitiriyorsun. 
Can kaybýndan ölüyorum günden güne. 
"Neden" diye sorma! 
Yüreðim sende kaldý... bilmiyor musun? 

Ve o yüreðim þimdi sana tutsak, 
Kaldýðýn yer uzak, 
sana kavuþabilmek mi? 
Ýþte o bile bana yasak oluyor... 

Söylediðin "Çok acýklý bir hikaye" sözleriyle baþladý aþkýmýz. 
O acý hikayeyi konuþuyorduk seninle. 
Peki bizim yaþadýklarýmýzýn o hikayeden farký ne? 
Þimdi resimlerinden teselli buluyorum seni her özleyiþimde. 
Gözlerine dalýyorum bir söz beklercesine. 
Ama sen de bütün resimler gibi sessizce bakýyor ve susuyorsun... 

Tek baþýma sersefil gibi dolaþýrken bu þehrin serseri sokaklarýnda, 
Aklýma düþüyorsun... O an þöyle bir irkiliyorum... 
Her duyuþumda yüreðime kor gibi düþen o sesinle, 
Sanki bana seslenircesine seni arýyorum. 
Tutamadýðým o ellerini, bir daha býrakmamak üzere tutmak istiyorum. 
UNUTMA!!! Seni senden uzakta, her zaman yüreðinde taþýyan biri yaþýyor...



Dertli Saaairrr
Sosyal Medyada Paylaşın: