Vefasız bir kula mum etti beni.

Þu garip dünyanýn uydum çarkýna
Eriyip tükenen mum etti beni
Cefalar sonrasý vardým farkýna
Dað idim, sonunda kum etti beni.


Daðlar uzanýpta bulutu saðdý
Gökyüzü üryanca soyundu yaðdý
Gönül hak edene sefalý baðdý
Sabýr kurnasýnda dem etti beni.


Yaradan yaratmýþ, ben ise sevdim
Yürekte büyüdü, kocaman devdim
Canýmý çul ettim, yoluna serdim
Oysa namertlere yem etti beni.


Yordu, hýrpaladý her bir basamak
Mümkün olmadý ki, yanýna varmak
Topraða girmeye kalmýþken ramak
Vefasýz bir kula mum etti beni.


Ahmet Moran



Sosyal Medyada Paylaşın: