ISLAK TÜRKÜ
Dökülürdüm adý Eylülle anýlan her mevsimde
Çetrefilli resimler mat renkli fýrçalarla boyarken hüznün tuvalini
Eserdi bir matem havasý aðaçlardan
Kýrlangýç kuyruðuna çarpan soðuk rüzgarlar sarardý ruhumu
Ritimsiz düþen yapraklarda bir veda ezgisi melodisizdi
Solgun yüzlü iklimlerde kurutulmaya hazýrlanýrken ayrýlýk
Karnavalsýz gömülürdü gazele dönmüþ eski resimler
Kýrk ikindi yaðmurlarýna gebe kalýrdý grisindeki bulut
Dokunsam onlarda aðlayacaktý ikimiz gibi
Yorgun kanatlý göçmen kuþlar konduðunda kirpiklere
Fýrtýnanýn ýslýðýndaydý ýslaklýðýndaki sözler
Ýki damla yaþ buluþurken çatlak toprakta
Sulardý kuruyan dudaklardaki eski öpüþme izlerini
Asýrlýk anýlarýn ismi hatýrlanýrdý hazanlarda
Kýsalýrken gün üþürdü güneþ
Kadranýndaki akrep çivi çaktýðýnda karþýsýndaki takvime
Bir yaprak daha dalýndan sallanarak düþerdi idam öncesi
Ýnce dantelli gecede içe atýlýrdý çýðlýk
Zincire vurulmuþ mavi özlemlerin haykýrýþýna tanýk kalýrdý ay
Bir bir düþerken yýldýzlar bu þehre
Saðanak saðnak yaðdý sonbahar
Biz ayrý ayrý üþürdük sarýlsak da özlemlere
Dilimizde hüzünlü bir mevsimin son þarkýlarý kül olduk
Yangýna verilmiþ vuslat düþleriyle yanarken
Geride sonbahar dolusu bir aþk býraktýk ýslak türkülerle…