MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Kefenleri Alladık
Ahmet Yağız Altunel

Kefenleri Alladık





Saymakla hiç bitmiyor, tam otuz iki sene.
Kim silebildi kalpte, vahþeti söylesene.

Bizim çocuklardý hep, yaðlý ipe çekilen.
Umut yerine bir bir acý zulüm ekilen.

Analar yaslý; baba, hüzünle yol dolaþtý.
Elinde al mendille, sevdiði fenalaþtý.

“Eylül” kahpemi kahpe, fýrlamamý fýrlama!
Kinini kustun bir de köpek gibi zýrlama.

Baþýný dik tut anam, umuda yolcu olduk.
Zannetme susuz kalan al güller gibi solduk.

Fikir ektik yarýna, doðup büyüyecekler.
Ülkü yolunda Kürþad olup yürüyecekler.

Baþbuð ki þahidimiz; Allah’a yemin verdik.
Sonu þehitlik denen o mertebeye erdik.

Nasýl unutacaðým cuntacý silindiri!
Üstümüzden geçerken bedenler diri diri.

Ey "eylül” umutlanma! Gözyaþým süzülürken.
Doðmamýþ bebelerse, rahimde üzülürken.

Gençliðin baharýnda, canan’a el salladýk.
Kurþunsuz ölümlerle, kefenleri alladýk.



Ahmet Yaðýz ALTUNEL
12.09.2012-Seydiþehir/Konya


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.