Herkes bir yere yetiþmeye çalýþýr bu hayat yolunda, Kimisi ekmek peþindeyken, kimisi insan avýnda, Zengin sanýrken insanlar birbirini; Kiminin yiyeceði bile yoktur fukara sofrasýnda.
Ýnsanlar karýþtýrmýþken geceyle gündüzü, Farkýna varýr mý ki; karanlýk çökse üstüne, Kimi insanlarýn ikiden fazlayken yüzü, Tükürülse anlar mý ki; herhangi bir yüzüne.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.