ıslak göz

“git,yeryüzünden bir avuç toprak al.”
ile
baþlar hikâyesi…

sorgularken nalan olmuþ topraðý

Rab karþýsýndaki tutumlarý
içine dokunur

rýzk veren mikâil’in
melekler meleði cebrail’in





adem’den musa’ya akar zaman




olur gölgesi nankörlüðünün
kudret helvasýyla
býldýrcýn




samira’nýn böðüren buzaðý
deðil miydi
insandan putlar




hani Müslüman þirk koþmazdý
diye düþünür




bir dizi insan dizer boynuna



sýrtýnda kamburlaþan kitaplarý
van gogh’un tablolarý gibi
yakar hayali þöminede




yalnýz Allah’tan iste
tabelasýný
kitler
aklýnýn çekmecesine





gürleyen bulut kirpikleri
yakan taþ ýslak gözleri




“güneþin,kaftanýný üzerine attýðý…”
farkýnda deðildir
“bir ben vardý benden içeru ”





Ýncire Zeytine Yemin Eden’in
vermediklerinin arkasýndan
aðlar bulurken kendini




Zü’l-Celâli Ve’l-Ýkrâm’ýn

verdiklerine kör

verdiklerine saðýr

verdiklerinden bîhaber

olduðundan bîhaber







dünya tu kaka
bir temiz O



içini daksiller









gönül gençyýlmaz
ankara’da” feryad eder vakt-i seher”12eylül iki bin12

Sosyal Medyada Paylaşın: