Bilmem bu kaçýncý mektubum sana anne Kaçýncý kez yüreðimi kanatýyorum hasretine Burnumdan deðil anne yüreðimde tütüyorsun Sana olan hasretim kat be kat artýyor anne…
Aldýðým nefeslerin hayrýný görmeyeyim ki Hasretin benzemiyor hiçbir hasrete Herkesten daha çok özlemiþim seni Memleketin nesini sokaðýmýz oynayan Çocuklarýn cývýl cývýl sesini mi? Hayýr anne hayýr… Beni kim baðlayacak o taþ yýðýnlarýna Ya da benim sevgimden habersiz çocuklara Yüreðimdeki hüznü kim paylaþacak Menfaatsiz kim kucak açacak bana…
Hani insan birine aþýk olur da terk etmez sanýrsýn Beni dostlarým bile terk etti anne… Yüreðim bir ceylanýn yüreði gibi ürkmekte Düþman gibi yakamý býrakmýyor rezalet Az kaldý anne bitecek bu acýlarýmýz
Umutlarým bir duan gibi hep yüreðimde saklý Engelleri aþacaðým bir gün Beklemediðin bir gün de sana geleceðim anne
Her sana benzeyen bir sima gördüðümde Koþup ellerine sarýlasým geliyor anne Azarlarý bile tatlý geliyor kulaðýma Hani sen demiþtin ya bir gün bana Ben senden önce öleyim diyordun ya Ben seni dinlerdim fütursuzca Ve ben senden önce öleyim dediðimde Yaðlar yaðmur gibi akmýþtý yanaklarýndan boynuma
Bu gurbet ellerde Kýymetini daha çok anladým anne Artýk aðlamayacak o nurlu gözlerin Yas tutmayacak artýk dertli yüreðin Bitecek acýlara dair ne varsa Cennet kokacak o çatlamýþ ayaklarýn Umut yaðacak o nasýrlý ellerine Dün de kalmýþ ne varsa dertlere ait Unutacaðýz anne unutacaðýz…
Bambaþka heyecanlar sarmakta fakir yüreðimi Yarýn sana geleceðim anne Yolum uzun bir korku var içimde Görmeden son bir kez Ya öpemezsem ellerinden Ýþte o zaman hasretim bir kat daha artar anne
Hani çocukken bana demiþtin ya Oðlum büyüyecek adam olacak diye Yýllar ne de çabuk geçiyor anne Saçlarýmda aklar var þimdi Leylalar mecnunlar baþta olmak üzere Her þey deðiþiyor Ama sana olan sevgim asla deðiþmedi anne
Hiçbir nasihatini unutmadým Hani bir seferinde demiþtin ya “düþmanýna sert dostuna müþfik ol” diye Her sözün bir altýn gibi saklý yüreðimde Dara düþtüðümde Hýzýr gibi yetiþiyor anne
Ah anne ah… Bir görsen buralarý Oðlundan utanýrdýn saf yüreðinle Sen de olmasan Çoktan kim vurduya giderdim Öfkeme hakimsem seni düþündüðümdendir anne Yüreðin yanmasýn diye Kulaðýma o yumuþak sesin geldikçe “aman ha oðul aman” Eyvallah ediyorum kaný beþ kuruþ etmeyen Þehir haramilerine Bela uzaklaþýyor kendiliðinden…
Sabretmeyi o þefkatli yüreðinden öðrendim Yüreðimiz bir canýmýz bir anne Sýrf senin için katlanýyorum bu zalim gurbete Firar edesim geliyor yüreðim daraldýðýnda Ansýzýn kapýyý çalýp Ben geldim demeyi ne çok istiyorum anne Yaptýðýn o pilavýn tadýna bakmak, Yanýnda soðan ekmek ve ayran Tadýna doyulmazdý bir türlü Marifet pilavda mýydý yoklukta mýydý? Yoksa senin yanýnda olmakta mýydý? Bilmiyorum anne Bildiði tek bir þey yüreðim her daim sana koþuyor anne Bekle beni gerçekte düþte bekle beni Bu hasret bitecek bir gün Bitecek anne biz bitmeden…
Ahmet Teker
Sosyal Medyada Paylaşın:
AHMET TEKER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.