Sen demekle kalýyorum sadece.. Öyle bir acý oldun ki içimde! Anlatamýyorum kimselere, dört duvar arasýnda kalmýþ gibi çok yanlýzým.. Kimseleri koyamýyorum yerine; herkes SEN oluyor gözüm de.. Adýný her anýþým da kalbim! göðüs kafesime sýðmaz oluyor.. Þimdi söyle be sevgili ben ne yaptým daa? Býrakýp gittin beni.. Sen mi hiç sevmedin beni, Yoksa ben mi kalbim de çok büyüttüm seni.. Kimsesiz kaldým buralarda, yalnýzlýðým her gece kâbuslara dönüþüyor karanlýk odamda.. Çýðlýklarýmý kimseler duymuyor, boðuluyorum, nefes alamýyorum.. Artýk bende ölümü özlüyorum.. Seni özlediðim gibi..
Sosyal Medyada Paylaşın:
SESSİZ 49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.