ŞEHİDİME

30 Ekim 1997
Hakkari’ de bir sonbahar gecesi
Polis lojmanlarýnýn merdivenleri
Adým adým çýkýldý düþünceli
Zil çalýndý acý acý ve.......
Ýçeriye doluþan onlarca aðlamaklý göz
Nasýl verileceði bilinmeyen bir haber
Önce çare olunmayacaðý bilinen teselliler
Ve o kara haber aný suskunluðu
’ METÝN OL YENGE O ÞEHÝT OLDU ’ DEDÝLER
Ýki dost elinin verdiði güçle
Yine ayný merdivenleri indirdiler
Hiç tanýmadýðým bir þehir
Ve hiç bilmediðim koridorlar
Ortada battaniyeye sarýlý bir naaþ
Hadi durma aç dediler
Henüz kapanmak istemediði belli
Bir çift deniz mavisi gözlerle
Buz gibi bir tene deðen eller
Benim ellerimiydi yarabbi
Benim gözlerimmiydi gören
Öpsem öpemezdim, okþasam okþýyamam
Hele o çene baðýnýn açýkta býraktýðý dudaklarda
Söylenmemiþ son cümlelerin izleri
Dokunduðum yerden sýzlayan kan tanecikleri
Tadýna vardýðým þehadet þerbeti dedikleri
Sabaha kadar süren haberleþme iþleri
Ve çalan telefonla gelen bir çaðrý
Yeniden iniyoruz ayný merdivenleri
Bu sefer tanýdýk geliyor o koridorlar
Üstelik ürkütmüyor da dün geceki gibi
Naaþýn yerinde bir tabut duruyor
Ve tekbirlerle Þehidim içine konuyor
Üzerini kapatmadan
O son sefere çýkmadan
Bir kez daha bakmak istiyorum yüzüne
Açýlýyor kefenin katlarý bir bir
Ve yine o deniz mavisi gözler altýn sarýsý saçlar düþüyor önüme
Donup kalýyorum dokunamadan
’ ELVEDA ’ diyebiliyorum sadece sessizce.....
Kapatýyorlar yüzünü bir daha açýlmamacasýna
Üzerine al kanýnýn döküldüðü bayrakla sarýyorlar
Ve o uyanamayacak kadar derin bir uykuya dalmýþtý
Ve o gün onunla baþlayan hayat
Onunla son buluyordu
Týpký umutlarým ,yarýnlarým
Mutluluklarýmýn son buluþu gibi.........









Sosyal Medyada Paylaşın: