Bu Gece

Ne sen varsýn ne de ben
Kendini kaybetmiþ bir yalnýzlýk rüzgârýn sýrtýnda
Bütün tatlarýn çalýndýðý bir geceye emanet gözlerim
Sen yoksun
Bu gece gölgem yorgun, gölgem üzgün

Belki son þiirdir dudaklarýmdan dökülen
Avucumda bulamadýðým felsefe taþlarý kadar dileklerim
Bütün söyleyeceklerimi þifreledim bir kelimeye
Özledim
Yürek sýcaklýðým nerdesin

Bu gece mevsimsiz hüzünlerin dansý var
Yarýnýn meçhullerinde dolaþmaktan býktým
Aradýðým bir dokunuþun sihirli nefesi
Geceye hülyamý yazýyorum yine siyahla
Tül yumuþaklýðýný unutmuþ nedense sesi

Bu gece hasret gecesi
Türkülerde, þarkýlarda, umutlarda hasret var
Bu gece gecesizliðin
Olmadýðýn yerde ben yokum þimdi olduðu gibi
Tanýdým bu gece sensizliðin gecesi

Beynimdeki maðaralarda kayboldum
Gözlerinin ýþýðý kýlavuzum
Pusula iki yöne kelepçeli
Günün iki yarýsýnda yokluðun
Gel, gel çöz beni

Gece, gece olmaktan çýktý sen olmayýnca
Ben olmaktan çýktý

Sosyal Medyada Paylaşın: