geceler

Geceyi ördüm saçlarýndan ilmek ilmek
Ufkumda tan yeri güne aðarýrken
Gözlerinin karasý kadar karaydý sevmek
Gökyüzünü sararken azab-ý cehennem
Kolay deðildi kalbimi ellerinde býrakýp gitmek

ben geceyi saçlarýndan ilmek ilmek ördüm
Her güneþ doðarken yeniden semada
Sönerken bir bir kandiller
Ve yeni güne uyanýrken çehreler
Ben gözlerinin karasýnda geceyle kördüðümdüm

Kalbimin sesini duyamayacak kadar saðýrdýn belki
Hüznümü göremeyecek kadar uzak...
Bedbahtlýðýmý sezen içlenirdi
Seni beklemek korkunçtu, yok oluþtu
Ama bir bakýþýn unuttururdu bana beni...

Gitmek sadece bir hayaldi, sen hayaldin
Bense; hayallerin gerçek olduðunu hayal ederdim
Evet kolay deðildi.
Hüzünperver kelimeleri bir santimlik satýrlara sýðdýrmak.
Seni harflerin arasýna sýkýþtýrmaya çalýþmak...

Kalbime damlattýðýn okyanuslarda boðulurdum
Kurtaramazdý beni kimse, çýrpýnmazdým
Gözlerinin bana her deðiþinde biraz daha sen olurdum
Saçlarým kýzarýrdý dibine kadar
Kýzýl bir akþamda güneþ alçalýrdý...

Ve gece býrakmazdý beni bana
Saçlarýnýn renginde uykulara dalardým
Gündüzleri kendimde geceleri sendeydim
Baþýmdan aþkýn sanarlardý derdim
Bilmezlerdi sözlerin kadar tatlýydý ölmelerim

büþra
Sosyal Medyada Paylaşın: