ASLA İNANMAYIZ
Neþe beklerken gelen hüzün
Aðlamakla gülmek arasýnda yüzün
Sobalardan dumanlar tütecek
Havayý kývrýmlarýyla süsleyecek
Duman, duman üstüne söyleþecek
Ardý arkasý kesilmeyen kokular yükselecek
Rüzgâra arkadaþ olmuþ ayazlar selam verecek
Sýrtýn pek, karnýn toksa
Evin, barkýn sýmsýcaksa
Odunun kömürün hazýrsa
Birde evin doðalgazsa
Zamlarý düþünme yat aþaðýya
Zorda olsa hayat, kalmazsýn kýraðýya
Zamansýz devri âlem durmaz
Sen solarsýn, zaman solmaz
Söylemler deva olmaz
Çýkarcýlar tepemizde kurnaz
Onlarý hiçbir toplum doyuramaz
Ya boþ ver de, yat aþaðýya
Ya da gir dayak sýrasýna, ye dayaðý doyasýya
Çýkarcýlar çýkara kurban veriyor canlarý
“vatan sað olsun” emin olun sloganlarý
Çýkarcýlarýn geziyor Avrupa’larda oðlanlarý
Hayýr demesini bilmeyen toplumuz
Þamatalarda var, haklarý korumada yoðuz
Siyasiler yukarýda konçerto þefleri
Bütün medya müzisyen durmuyor aletleri
Alkýþ tutuyor ölümlere “vatan sað olsun” elleri
Adamlar canýmýz üzerine pazarlýk ediyorlar
Canlarýmýzý cephelerde, yollarda, sokaklarda öldürüyorlar
Öyle ya, sývazlanýrýz, kartal bakýþlý aslanlarýz
Nerde kavga var “vatan aþkýna” ordayýz
Kavgayý niye, kim çýkarýyor sormayýz
Baþtan yenik düþtük, samimi, dürüst insanlarýz
Þeytanlýk ne arar bizde, biz hepten sevdalýyýz
Þeytanlar savaþtýrýyor diye söyleseler de, asla inanmayýz
09.09.2012 – Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.