ZARARSIZ
Topraðýn kokusunda yaprak
Yaðmur arkasý kokarak
Yeþil çimenler altý yaþayanlar
Gülüþüyor suyun üstüne çýkarak
Güneþ altý buhar dumanlarý
Yükseltirken havaya kokularý
Anýmsatýyordu mevsim baharý
Çaresiz kalan ne var hayatta
Çaresizliðe çaresizlik çare olduktan sonra
Üç beþ kuruþ verilince susturulan dudaklara
Özgürlük versen çýkar mý baharlara?
Bakýyorum sensiz yürüdüðüm sokaklara
Hayallerim dönüþüyor anýlara
Sen vardýn solda, sen vardýn saðda
Bazýlarý geziniyordu ortada
Sizinle yürüyordum bu yolda
Hâlbuki hayallerimiz baþka
Davalarýmýz baþka
Ayný sokaklarda
Ayný havalarda
Ýdealler çiziyorduk hayata
Mahkemeler vardý kocaman binalarda
Daraðaçlarý taþ betonlarda
Adý istiklaldi, güvenlikti, sýkýyönetim insanlara
Uçuþurdu barýþ sözcükleri havada
Sallandýrýlan insanlarýn özgün bakýþlarýnda
Garip, her þeye çerçeve çizmek için çýktýðýmýz yolda
Çerçevesiz kaldýk savrulduk oraya buraya
Kalemler kýrýlýrken masalarda
Sevgiden söz edilirken nutuklarda
Zararsýz yaprak, zararsýz toprak
Güneþ altýnda buluþarak
Bakýyorlardý bize þaþýrarak
Teskin ediyorlardý ýslatarak
Biliyorum hiç anlamadýk onlarý
Hâlbuki insanlarý yaþatmaktý davalarý
Öldürürken insanlar insanlarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.