bilmiyorum aslýnda ne hissettiðimi þuan
hissizleþen ruhumun son çýrpýnýþlarý aslýnda bu
sana ait bir kaç lakýrdý sarfetmek.
hissedebilmek adýna yýrtýnan,
sahte feryat ve figanlarda,
baðrýþ çaðrýþ hezeyanlarda,
gýyabýnda seni arýyorum
yada sana ait herhangi bir hatýrayý düþerimde
belkide bunun için uyuyorum saatlerce
eskiden uymadan da görürdüm sana ait düþleri
sen vardýn nefesimde
sen vardýn sesimde
tabessümümde, öfkemde, mutuluðumda, iyiliðimde sen vardýn
enanniyetimde bile sen vardýn
bana ait ne varsa hepsinde sen vardýn
sebebini bilmediðim tarif edemediðim bir hal içindeyim
biliyorum yok hakkým þikayete, üzüntüye hiç birine
bu kadar severken seni bu kadar senleyken sana aitken býraktýmya seni
iþte bundan bu hal
sen yoksun ya tarifsiz acý çekmek bile bana lüks artýk
sensiz olmanýn hissizliði bana kalan
hissizleþmenin verdiði acýyý bile kanýksamýþ bir ruhun sahibi artýk bu beden..
belkide hissedebilmek adýna son bütün bu ruhsal eziyet
bundan sonra olmayacak belkide
sensiz ya bu beden sensiz olmanýn eziyetini bile tadamayacak
sana ait ne varsa bu bedenin gýdasý
eziyete bile razý bu beden
bedenden ziyade ruhum
ruhuma ve benliðeme iyi gelen sen ve sana ait herþey
yok artýk benim dünyamda
birde düþlerimden atarsam seni
iþte girerim o zaman mezara diri diri