ben daha küçücük bir çocuðum,
masallarýnla sen büyütecektin beni...
bütün kýzlarý öpecektim dudaklarýndan
uyuyan prenses sanarak...
beni masalsýz býraktýn anne
artýk hiç biri uyanmayacak...
annesiz büyüyen her çocuk gibi,
inanmayacaðým ben de masallara,
hayal kýrýklýklarý yaþayacaðým bu yüzden,
Bu yüzden, çok üzgüleceðim...
býrakma beni anne,
bekle,
ben de öleyim
bekle anne,
gitme,
bekle...
yok, yok, yalan söylüyorum,
masalsýz kaldým diye üzülüyor deðilim...
seni götürdüler ya, anne,
ben o yüzden çok üzülüyorum...
seni götürdüler ya,
beni býrakarak gittin ya onlarla,
iþte o yüzden...
ben o yüzden hep aðlýyorum...
gittin anne,
gittin,
ben bir þey yapamadým...
masallarýn caný cehenneme...
Gitme dedim de dinlemedin ya,
Göçmen kuþlarýn ardý sýra kanat çýrpýp
bir gülümseme býraktýn gözlerime,
kala kaldým ortalýkta
temeli çürük bir güvencedir yaslandýðým hayat.
Günah iþlemenin müeyyidesi yok artýk,
bu hayatýn içine tüküreyim…
sen sakýn kederlenme,
baþýný eðme öyle,
kýzma bana,
aðlama...
acýtýyor yüreðimi sensizlik,
ellerin cennet kokuyor anne,
babam beni hiç sevmiyor...