MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

HAYAT ASLINDA SONU KÖTÜ BİTEN BİR ÖYKÜDÜR
didem görkay

HAYAT ASLINDA SONU KÖTÜ BİTEN BİR ÖYKÜDÜR


Küçük bir çocuðun yüzündeki,
Kýr çiçekleri gibisin.
Sabaha karþý karlý bir istasyona
Ne kadar yakýþýyorsun bu halinle.
Dudaklarýnda çocukluðundan birþeyler,
Diyelim ki,
Mayýs sabahlarý uçurduðun mavi bir uçurtma
Dallara takýlmýþ, aðlamýþsýn
Yýldýz yýldýz gözlerin
Küçüksün,
Uçurtma büyük görünüyor gözüne
Oysa o senden de küçük
Birdenbire yaz geceleri,
Kýþýn gizlenen yýldýzlar
Artýk hergece karþýndalar.
Öyle mutlusun ki
Gülüþün yýlýn ilk karý
Haziran sabahlarý sonra,
Kristal bardaklar gibi
Pýrýl pýrýl heryer.
Dallarý kiraz,
Ýstanbul’u yaz basýyor.
Akþam sefalarý ateþ böcekleri
Merak ediyorsun,
Çocuksun.
Çiçekler gece kendine kapanýrken
Neden akþamsefalarý geceye açýlýyor.
Düþünüyorsun.
Uykuyu seviyorsun o zamanlar
Daha çok var uykusuz gecelerle tanýþmana
Rüyalarýnda hep uzak ülkeler
Mutlu yüzler...
Ve masallar sonu hep güzel biten
Hayatý masalmýþ gibi yaþamak istiyorsun
Çünkü çocuksun.
Bilmiyorsun aslýnda hayatýn sonu kötü biten bir öykü olduðunu.

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.