Günaydýn Ýstanbul… Yine erkencisin ve ben yine kaçýrdým gemilerini, martýlarýný, bir simide eþlik edecek demli çayýný. Þu saatler ekmek arasý bir palamuda yanaþmýþtýr teknelerin benim gözlerim gibi, bilirsin. Hadi gidelim desem gelmezsin, suçlar gibi, hep kendi bildiðindesin ben de müzmin þikayetçi. Sesim fagot gibi dökülüyor, uslu dur az sonra çýkacaðým sýrtýna içeceðim efendi, efendi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ERKAN ÇELİKOL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.