kamburun göge, gözlerin topraða bakýyor ruhundan beyaz yapraða sarýlýyorsa bedenin ve susmuþsun ,kapatmýþsýn gözlerini aðlatýyorsa her doðru bildiðin seni yoktur nedenin .
Tehirler... sonsuzluðu alkýþ tutar bir gözü kan çanaðý, bir gözü kömür ayaklarý sýrtýnda, cüssesi toprakta sürünür kaybolur yýllar. hayaller. ömür...
gül bahcelerinde çiçek toplar ellerin ne ufuk var.. nede uzaklarda fenerin sadece rüya da secdeye kapanýr nefsin zannedrersin bitmeyecek nefesin hiç ölmeyeçeksin...
son nefesin gelmiþ dürülür defterin keyif yok, aðlasýn kaderin. sen dökül, ben sökükleri dikerim.... çýkmýyor artýk sesin sen kimsin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
karbulutu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.