Gülümsüyor bir çocuk Elinde kangal sucuk Kýymeti yok sucuðun Sanmayýn suç çocuðun Açlýk nedir bilmemiþ Bilenler öðretmemiþ Kediye “Pisi “ diyor Köpeðe “Kuçu kuçu” Eðleneyim diyerek Yedirecek sucuðu
Parmak kadar bir çocuk Vitrinde parmak sucuk Sahibi var sucuðun Caný çekmiþ çocuðun Cam kimin umurunda Çocuk camý kýracak 10 yýl yatsa uðrunda Kopuyor bir þangýrtý Sanmayýn cam kýrýldý Kýrýlan cam deðildi Çocukta can kýrýldý
Sonrasýnda bir hâkim Bir bürokrat bir hekim Diyorlar “Bu çocuk kim?” Tartýþýp duruyorlar Kurgular kuruyorlar Her kurguda, vicdaný Yerlere vuruyorlar Oradan biri diyor “Suç tamamen çocuðun” Biri itiraz edip Diyor ki “Suç sucuðun” Hekimse daha edip Baþlýyor alt kültürden Aklý sýra halledip Açýklýyor her türden
Tanýklar dinleniyor Biri diyor “Öksüzdü” Bir diðeri diyor ki “Ebeveyni öküzdü” Her konuþan sanýrsýn Hiç eðrisiz, dümdüzdü
Hâkimin kaþý çatýk Kalemiyle oynuyor Beyninde bir yaratýk “Ýlla ki yasa” diyor Mübaþir fýsýldýyor “Ah çocuk ne yaptýn sen?” Ve kalem kýrýlýyor Güneþ yere düþerken
Ayný dalda bir gül var Gülün yanýnda diken Zengin çocuk habersiz Ýnsanlýk geberirken Köpek ve kedi mutlu Sucukla oynaþýrken Parmak sucuk uðruna Bir çocuk on yýl yerken
ÝHSAN TURHAN
8 EYLÜL 2012 Sosyal Medyada Paylaşın:
İhsan TURHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.