SORMA BANA
Gözümde tütersin özledim seni
Selamý, sabahý çok görme bana.
Kara toprak bile sarmadan teni
Ýþ iþten geçince gül derme bana.
Gömüldüm hüzüne, afak kap kara
Ürperdim, irkildim düþte bir ara
Lâyýkmý gönlüme bu derin yara
Payýma düþeni sen verme bana.
Þiirler, þarkýlar düþer kalemden
Farkýn çok bilirsin, dünya alemden
Uçup gidiverdin þimdi elimden
Nasýlsýn diyerek, hiç sorma bana.
Þu garip gönlümden sana sevda var
Gönderdin sineme dað gibi bir nâr
Beni sevdiðini edersen inkâr
Git artýk, sözünle sen vurma bana.
Belki yeþermedi gönlümde gülüm
Düþündünmü acep n’olacak halim
Kapýma dayanýp gelince ölüm
Musalla taþýnda, sen varma bana.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.