"ellerin cenneti iteleyen cehennemin surlarýný kuran ellerin"
sen mi beni doðurdun ben yanýndamý doðdum hiç bilmiyorum ama sen benim doðumdun tek yönümdün ve ben senin yanýnda çocuktum sol memenden emzirdin beni çok sarhoþ oldum sonra birden büyüttün bir cami avlusuna býrakýlamayacak kadar büyüktüm ama býrakacaktýn biliyorum ellerinle yükselttiðin bir sur dibine býraktýn ben hiç böyle duvar görmemiþtim bir çingene buldu beni periþandým anladý halimden sen de köpeklik var dedi al þu köpek öldüreni iç yarasýn oturdu karþýma beraberce
içtik
içtik
içtik
aslýnda ikimiz de bir hiçtik onun köpeði sonunda öldü sevdasýna küfrederek uzaklaþtý yanýmdan ben aciz bir köpek gibi kaldým orada yükseltilmiþ surun dibinde mihrabý kubbesi yerinde sarhoþ yaþlý bir kadýn acýdý bana öptü aðzýmdan dilini dilime deðdirdi kustum orda içimi yeþil bir ot yemiþ köpek gibi sonra var gücümle týrmandým duvara surun üstünden þehrine baktým þehri göremedim seni göremedim çünkü senin surundan sonra çölün vardý ama sen yoktun iþte ben orada içimdeki çocuðu ve köpeði öldürdüm.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmail Gezer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.