Sensiz kaldýðým zamanlarda,
Her gece akan hasretindi ,
Gözlerimden damla damla,
Yol oldular , yolcu oldular zemheri karanlýkta.
Yükümden yorulmadým , gocunmadým,
Hayat herþeyiyle yaþanasý iken,
Korkmadým yeniden sevmekten.
Ceviz kabuðundan gemiler yaptým,
Her birini umuda saldým.
Ceviz çetin olur kolay kýrýlmaz dedim,
Bekledim dönüþlerini sevgi yüklü.
Ve Es dedim rüzðarým es oralardan ,
Eylülün yaðmuruyla birlikte,
Getir yarin kokusunu genizlerim yansýn.
Mevsimlerimi deðiþtirdim,
Tek tek yavaþ yavaþ geçtim baharýma.
Adýmlarýmý saðlam basmalýydým hayata.
Oysa sana koþasým varken duruyorum zorunluluðumdan.
Sevmek ! Alazýnda kavrulduðum ,
Hasret kadar olamazsýn.
Ben kadar Aþk, ben kadar Kadýn olamazsýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.