TAVLADIM BELKİ

Bir sokaktan ;
Çýkar dedim üstadlarý .
Ben buyum diyecekler sandým .
Mezalarýnda yattýlar kalkmadýlar .
Ýstanbul ’da ,
Beni yalnýz býraktýlar .


Ekmek arasýna ;
Ýstanbul koyuyorum ,
Balýk yerine .
Güzelce yiyorum ,
Mideme oturmasa .



Nereden tanýyacak ki Ýstanbul beni .
Ben Ýstanbul ’un sevdalýsý .
Baþým bulutlara eriþti de ,
Gördüklerimi rüya sandým .
Ýstanbul sana göz kýrptým ,
Ne bileyim belki de seni tavladým...
Sosyal Medyada Paylaşın: