İÇİMDEKİ SESİ DUY EY HALKIM!
ÝÇÝMDEKÝ SESÝ DUY EY HALKIM !
Yýllardýr içimde biriken öfkem,
.......sonunda taþtý bendinden.
Bastýrmaya çalýþsam da tutamadým,
Öyle çaresiz kaldým ki hiçbir þey gelmedi ellerimden,
Öfkem yeraltý nehri gibi yýllardýr,sessizce aktý içimden,
Birikti isyanlarým gönlümün sahilinde,
Öyle bir bayaðýlýk ki gördüklerim,
Öyle bir onursuzluk ki duyduklarým,
Yalan olmuþ adam dediðin,insan bildiðin.
Gördüklerime de duyduklarýma da inanamadým,
Eðri denilen þey doðru,
Masal gerçek olmuþ.
Alýn teri dökülürken hayatý kazanmak için,
Yan gelip yatmak gelenek olmuþ,
Onur yerlerde sürünürken süpürge misali,
Onursuzluk bedenlerde dalgalanmaya baþlamýþ
.......beyaz bayrak gibi,
Gururdan geriye sýkýlmadan açýlan avuçlar,
.......ezik ruhlar,eðik baþlar kalmýþ
Uyuþturulmuþ bedenler,mahçup bakýþlar kalmýþ
Her þey farklýlaþmýþ,her þey anlamsýzlaþmýþ
Küfür iltifat olmuþ,þerefse vicdan daðýna kaçmýþ.
Kayýrmak olmuþ baþarý,
Sözün kýsasý bal tutan yalamýþ parmaðýný,
Tutan tuttuðunu yüklenip götürür olmuþ
Çýkarýndan baþkasýný kör gözler görmez olmuþ,
Söz sükut iken,baðýrýp çaðýrmak altýn,
Yüzsüzlük giriþimcilik,ukalalýk bilmiþlik olmuþ.
Ses çýkarmamak asalet,
Boyun eðmek saygý olmuþ,
Adam dediðin þey sanki koyun olmuþ,
Mee mee meliyor karný acýktýðýnda,
Önüne atýlaný yiyor umursamazca,
Sormuyor,sorgulamýyor hiçbir þeyi,
Yemlenirken ardýnda býraktýðý yumurtanýn
Alýndýðýný fark etmeyen tavuk gibi.
Aklý,fikri,kiþiliði elinden alýnmýþ insanlarýn,
Yüreði,vicdaný,özgürlüðü bastýrýlmýþ,
Uzaktan kumandayla yönetilir gibi,
Sözde kalmýþ vatan,millet,bayrak sevgisi.
Vatan elden giderken,millet dediðin seyre dalmýþ,
Dört bir yanýnda ateþler yanarken cennet Türkiye’min,
Bombalar,kör kurþunlar can alýrken her vakit,
Akan gözyaþýndan,feryatlardan baþka bir ses duyulmazken,
Tutsak kalmýþcasýna vicdanlar,korkarken,
Gün ortasýnda ülkemin üstüne karanlýk çökmüþken,
Eller yürekte,eller tetikte beklerken,
Yýkýmýn ayak seslerini artýk duymak,
Gerçeklerle yüzleþmek gerekmiyor mu?
’’Yeter !’’ deme zamaný gelip de geçmiyor mu ?
Son bir kýpýrdanýþla uykudan uyanmak,
Son bir titreyiþle kendine gelmek,
Ayrýlan gönülleri birer birer birleþtirmek,
Sökülen yerleri teker teker dikmek,
Çöken köprüleri yeniden kurmak,
Tek bir yumruk,tek bir yürek olmak,
Zamaný gelip de geçmiyor mu ?
Evet ey halkým !
Evet güç sende,imkansýzý baþarmak senin elinde,
Ay yýldýzlý bayraðýn ufuklarda al al dalgalandýðý,
Her köþesinde desen desen çiçeklerin açtýðý,
Yuvasýnda cývýl cývýl çocuklarýn oynaþtýðý,
Köyünde,yurdunda
........dostluk,kardeþlik türkülerinin söylendiði,
Yüreklerin aþkla,sevdayla,sevgiyle bezendiði,
Bir Türkiye özlemi içimde büyüdükçe büyüyor.
Artýk içimdeki hýncý tutamýyorum,
Acýlarýmý,gözyaþlarýmý artýk saklayamýyorum,
Bölünüyoruz,parçalanýyoruz her geçen gün,
Keskin ayrýlýklar konuluyor önümüze.
Her geçen gün,her dakika yabancýlaþýyor gönüllerimiz,
Söylemeye dilim varmasa da,
Baþýmýzýn üstünde dolaþýyor kara bulutlar,
Uðursuzca kanat çýrpýyor aç kuzgunlar,
Lakin hiçbir þeyin farkýnda deðiliz.
Uyuyoruz ey halkým !
Derin rüyalarda umursamadan uyuyoruz.
Vakit daraldý,artýk gecenin en karanlýk anýndayýz.
Görmüyoruz,duymuyoruz,anlamýyoruz,
Zor günler geceler bekliyor bizi.
Gün ýþýðýna,sýcacýk bir dost sesine hasretiz,
Çekinmeden konuþmak,gerçekleri haykýrmak zamaný þimdi ;
Ýþte en gür sesimle haykýrýyorum,
En gür sesimle baðýrýyorum,baðýrýyorum:
Sýra sende,güç sende
Sesimi duy ey halkým !
Sesimi duy !
Özlediðim o gür sesini duyayým !
2010..OSMAN ÖZTÜRK
EKSÝK SAYFA ÞÝÝR KÝTABINDAN..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.