ne zaman beni terketmeye kalksan Tanrý’yla aram açýlýr bir inançsýzlýk alýr baþýný gider sonradan sevgiye, aþka üstelik inançlý bir adamýmdýrda
bak en çokta ondan hiçbir istasyona uðrayamýyorum artýk hiçbir asker uðurlamalarýna
bir ara topla tüfekle bastýrdým varlýðýný ben bastýrdýkça þiddet, daha bi yayýlýyordu kent merkezine baktým ki olacak gibi deðil, oluruna býraktým çok sonra herþeyi
þimdi ne zaman seni düþünsem tatlý bir gülümseme alýr baþýný gider kendi kendime güldüðüm çok olmuþtur, bak sýrf bu yüzden iþte sýrf bu yüzden alay konusu olmuþumdur çoðu kez dost meclislerinde
yalnýz ne zaman seni düþünsem baþkentine soyunursun bu kentin ve hiç yoktan, bütün il ve ilçeler eline bakar olur
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.