Sevgili*
Gidiyorum iþte sessiz sedasýz
Bin defa sözünden cayan sevgili
Hem helalleþmeden hemde vedasýz
Bu son gidiþimdir uyan sevgili
Hüzün yüklenirdim âlem ýþýrken
Kuþlar yuvasýna huzur taþýrken
Varlýðýn içimde ilahlaþýrken
Ardýnda bir yetim koyan sevgili
Hasretin zýpkýnýn ucu demiþtim
Sensizlik o kadar acý demiþtim
Bütün bayanlara bacý demiþtim
Yoktu senden baþka bayan sevgili
Gün güne içine oturacak aþk
Benim gibi hasta yatýracak aþk
Çok sürmez sabrýný bitirecek aþk
Bir gün unutursun diyen sevgili
Gerçek seven gitse ruhen gidermi
Ahde sadýk kalan diyet ödermi
Seven keremine zulüm edermi
Kendisini aslý sayan sevgili
Mademki bitirdin adýmý anma
Dileðim odur ki ben gibi yanma
Yokluðun söyletir þikayet sanma
Zulmetin Allaha ayan sevgili
Hazani der sanma sensiz gülerim
Gözyaþýmý gizli gizli silerim
Bensiz hayatýnda huzur dilerim
El olup canýma kýyan sevgili
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.