Eylül..

Susmuþtum ,
Küsmüþtü Kelimeler ,
Harfler birbirine sýrt cevirmiþti , noktalar sonsuz .
Geldin ,
Eylül ortasýnda baharý taþýdýn gözlerinle
Rüzgar durdu , Baktýðýn heryer yemyeþil
Gökkuþaðýna astýðým sözcükler,
Yýldýzlardan kazýdýðým cümleler
Yarým Þiirler bile mutlu þimdi.
Sol yanýmda ki o keskin yara daha az acýyor
Kabuklarým kurudu , izlerim taze
Gözlerimde gözlerinin aðýrlýðý,
Bütün masal kitaplarýmý önüme açýp baðýra baðýra okuyasým,
Bembeyaz kaðýtlara adýný sayfa sayfa yazasým var.
Ne deniz umrumda ne de Gökyüzü ,
Adým attýðýn caddede durmadan koþasým var
Onlarca kaðýt helya alýp sokakta gördüðüm çilli çocuklara versem
Tüm bahçeye sayýsýz ýhlamur fidaný diksem
Yürdüðün sokaklarda her cam önüne menekþe saksýlarý dizsem ,
Konuþmadan nefes bile almadan ,
Saatlerce yüzüne bakýp gülümsesem...
Herkese konuþup sadece sana , bir tek sana , senin için sussam ...
Benimle Susarmýsýn .?
Sosyal Medyada Paylaşın: