“Evlerimizi mezar yaptýk,
Mezarlarýmýzý ev...
Yaktýlar evlerimizi,
Yaðmaladýlar mezarlarýmýzý,
Daðlarýn doruðuna çýktýk,
Topraðýn altýna girdik,
Sularýn altýna daldýk,
Gelip buldular bizi,
Bozdular birliðimizi...
Biz ki; Kadýnlarýmýz, çocuklarýmýz
Ve ölülerimiz uðruna,
Biz ki; Onurumuz, baðýmsýzlýðýmýz
Ve özgürlüðümüz uðruna,
Toplu ölümleri yeðleyen
Bu topraðýn insanlarý,
Bir ateþ býraktýk geride
Hiç sönmeyen ve sönmeyecek olan!..” (1)*
Ksantoslularýn özgürlük savaþýný yaptýk
Ýnsanlýðýn binlerce yýllýk esaret zincirlerini kýrmak için...
Kavgamýz,
Ýsyanýmýz,
Savaþýmýz özgürlüðümüz için...
Özlemimiz de, barýþýmýz da özgürlüðümüzde…
Zar zor yüreðimizde bulduk özgürlüðü,
özgür kalmak istiyorduk
ve direnmek istiyorduk onu korumaya,
evlerimizi yakanlara, yaðmalayanlara,
memleketimizi harap edenlere karþý…
Baþaracaðýz
çünkü onurluyuz
biz boyun eðmeyiz
çünkü biz umutluyuz
umutluysak savaþýrýz
savaþýrsak kazanýrýz!...
kazanamazsak onurumuz kýrýlýr,
Onursuz Yaþayamayýz……