Kaygı

Sarýp kifayetsiz kelimeleri birbirine
Kement yapýp güneþsiz günleri
Ortalýk yere salmak vardý
Kývýlcým sýz düþleri


Masalsý günlerin seyrine dalýp
Ufuksuz yarýnlara selam duruyorum
Dumansýz


Bölünen uykularýma isyan edip
Geceye yazýyorum kendimi
Noktasýz

Toplayýp her kulaçta ömür deryamý
Susarak izliyorum
Önüme serdiðim siyah beyaz fotoðraflarý
Aðlamaklý


Düþünüp, düþlüyorum
Hiç büyümek istemeyen çocukluðumu
Dönemiyorum
Omuz salladýðým umursamazlýðýma
Oyuncak olmuþ hayallerime kýzýp
Küsüyorum
Her adým da düþtüðüm karanlýk günlere


Sahipsiz býraktýðým gençliðime
Sil baþtan yazamýyorum
Korkuyorum her gün acýyý görmeye
Susuyorum, susuyorum…

s.c

Sosyal Medyada Paylaşın: