Otuz sene geçti ayrýyým senden
Unuttum kokunu nasýldý anam
Bir veren; canýmý istedi benden
Yerine sevdiðim kasýldý anam
Sarýlýrken görsem evlat anayý
Say ki andýrýrým yýkýk binayý
Bilmem nasýl yedim otuz seneyi
Umuttan nasibim kesildi anam
Karnýmý doyuran baþýma kaktý
Kapýdan giriþte elime baktý
Eðreti bakýþtan yüreðim býktý
Muhabbet; urganla asýldý anam
Bana miski amber teninde terin
Sensizlik acýsý her þeyden derin
Ne yapsam dolmadý bendeki yerin
Dar günde dostlarla küsüldü anam
Anam der aðlarým kýrkýma varsam
Anam der severim, yavrumu sarsam
Gelene, geçene haberin sorsam
Cevabýn almadým susuldu anam
Her gelen tepeme çýktý, inmedi
Gözlerimin sensiz yaþý dinmedi
Yokluðunda yavrun bil ki onmadý
Yol oldum üstüme basýldý anam
ayhan çoban