YÜZÜM GÜLMÜYOR
Ýçimdeki sýzý dinmek bilmiyor,
Ne yapsam, ne etsem, yüzüm gülmüyor.
Gitti de elli üç yýllýk yârim geri dönmüyor,
Kim dönmüþ ki geri gerçek dünyadan.
Kendimi dýþarý atsam, adým, adým dolaþsam,
Acaba mümkün mü ki seni unutsam?
Ne tebessüm, ne de gülümseme, yüzümde,
Zaten gülemedim ki, gülmek yokmuþ özümde.
Ses yok, seda yok, sensiz bu evde,
Nasýl çare bulunur ki böyle bir derde?
Ses tellerim bozuksa, kýsýlmýþsa sesim, ne gâm,
Resimlerin konuþmuyor ki benimle, çerçevelerde.
Yazarken anýlarý bir roman gibi
Sanki sonu gelmez, görünmez dibi,
Tatlý hatýralar yerine, neden acýlar?
Yüreðimi yakýyor sonsuz sancýlar.!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.