SENSİZ MEZAR TAŞI!..
Baþýmý öne eðip sustuðuma aldýrma;
Gölgene düþman olan güneþe intizarým…
Ordular þaha kalkar sen kaþýný kaldýrma;
Bir yarým can cekiþir sende yaþar bir yarým…
Bulutlar umutlarýn þimdi kara bekçisi;
Her yaðmur damlasýnda saklanýr günahlarým;
Gözlerin ecel olmuþ sanki ölüm elçisi;
Bu yüzden nefes nefes uyanýr sabahlarým…
Yeniden baþlayacak bitti dediðim savaþ;
Yeniden isyanlarla dolacak tüm heceler…
Sana kavuþmak hissi tükenir yavaþ yavaþ;
Yavaþ yavaþ gözlerden seni alýr geceler…
Þimdi masa baþýnda efkarýmla gözgöze;
Þerefine içeçek tek bir günü anarak…
Neden bütün þarkýlar sensiz baþlýyor söze;
Neden bütün umutlar yok oluyor yanarak…
Özlüyorum demiþsin bari beni güldürme;
Bensizliði yazmýþtýn o gün satýr baþýna…
Dudaðýnla can verdin gözlerinle öldürme;
Ve yazdýrmam adýmý sensiz mezar taþýna…
Ali ALTINLI – 04/08/2012
Saat: 00:19
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.