* VEYSEL'CE

* ÝNSAN SEVÝNCE *

Geç oldu, bir öfkeye dur deðiþim
Göz göze, el ele uzanýr kadehlerde, insan sevince
Her astarsýz bir söylenti, iftiralarla süslenen bir moda
Dikkat et! her yalanýna bir harf borçlanýyorsun
Duygularýn boþ ve bencil,
Her iniþin bir de yokuþu var, alaca karanlýklarda
Hain bir ele kaldýysa serum
Anlayýnýz ki boþuna uðraþýyorsun þair olmak için.

Günümüzün en soysuz acýlarýný çekiyor insanlarýmýz
Bazýlarý sarmýþ dünyanýn yarýsýný
Bazýlarý da uzanmýþ zemheri ayazlarýn üstüne
Birer atom çekirdeði gibi patlamaya hazýr
Oysa, sevmek dostluk varken
Ne gereði var, çarmýha gerilmiþ tebessümle oynamanýn
Ortaya aslý astarý olmayan bir öpüþ koydun
Söyle, aðýr mý geldi sana, þu sabahýn horoz ibikleri.

Nuri Daðdelen
Özdere- Ýzmir
3/9/2012
Sosyal Medyada Paylaşın: