İÇİMDEN GELEN SES
Ýçimden Gelen Ses
Ýçimden bir ses der ki bana:
“Ne yazýp durursun boþuna,
Anlatamýyorsun iþte, yeter yazdýðýn.
Anlatamýyorum diye yâre sevdayý,
Yeter kendine kýzdýðýn.”
Eski sevdalar nerde diyenler,
Bilseler yüreðindeki büyük sevdayý,
Kullanýlmaz o cümle bir daha.
Aya gün deðince, ay güneþ olurmuþ.
Ruh sevdayla, kendini bulurmuþ.
Ýcazet almak gerekirse eðer sevda için,
Mecnun’dan deðil benden alýnmalý artýk.
Çünkü deðmemiþtir bendeki gibi gün aya.
Bu sevda karþýsýnda Mecnun da, Ferhat’da,
Hatta Kerem ve Yusuf kalýr yaya.
Analar ne âþýklar doðururmuþ meðer derler.
Bilseler bu aþký eðer.
Ýçimdeki ses haykýrýr:
“Nereye varýrsa varsýn bu aþkýn sonu,
Yolun doðrudur aþk için.
Aþk yoksa hayatta eðer yaþamak niçin?”
Mustafa EROL
Manavgat / Antalya
02.Eylül.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.