TARİHİN MEZARLIĞI

Bu boþluðun içine fýrlatýlmýþ
tarihin mezarlýðýnda,

Kemikleri topraða yayýlan
misafir bir yolcuyum.

Ümitlerime tebessüm eden
bütün güzel günlerin,

zamana eðildiðini anladýðým gün düþtü
tüm maskeler.

kendisi için nöbet bekleyen
çaresiz aklýn çýrpýnýþý
damlarken gözlerime,

Damarlanmýþ tenimin
canýmdan yavaþ, yavaþ
çekildiðini hissettim.

yaþamýn payýna düþen kavgada
ölümün sýðýndýðý bir mabetmiþ can.

hangi gerçek yataðýndan uyanýr
beni yalnýzlýðýmdan çekip.

tutkular her türlü yalaný gizlerken.

kafasý daðýlmýþ düþüncelerin
katmerli yokuþlarýnda
uzaðý parçalayacak
gücü kaybettim ben.

ay tepemde ýþýrken
gün sabahý yeniden doðurur,

bense isimsiz kalabalýklarýn
çýðlýðýný duyarým,

soðuk taþlara iþlenmiþ
kötü kaderlerin.

çevresinde dönüp durduðumuz
bu koca bahçede

sevgi inanýlmaz tuzaklara býrakýlmýþ
karanlýk bir heves oldu
ruhum için.

kardeþliðin türküsüne
düþmanlýðýn gölgesi düþtükçe

kanýmýz; bozuk mayalarýn
zehrini akýtacak
temiz topraklara.......





AÐLAYAN NÝSAN







Sosyal Medyada Paylaşın: