YEŞİL DERE

115. Y E Þ Ý L D E R E ( Mayýs 1991 )


Sosyal tesis kurulmuþ , bir tepenin üstüne ,
Haspam pek de düþkün endamýna , süsüne .
Sanki aðaçlarýn arasýna , özellikle gizlenmiþ ,
Adýna YEÞÝLDERE - YEÞÝLTEPE denmiþ .

Batý sýrtta bir köy , eteklerde yeþil ovalar ,
Köpekler var , koyunlarý , kuzularý kovalar .
Tepeden, kuþbakýþý, uzaklarý , yakýnlarý seyriyle ,
Yarlar içinden akar , etrafý yemyeþil bir dere .

Derinden ses veriyor , yeþil dereler
Ýnsan þükür diyor bin - bir kereler ;
Öyle asûde ki , günü ve de gecesi ,
Kendinden geçirir insaný , doðanýn sesi .

Dört mevsim yaþadýk mayýs ayýnda ,
Kuþlar cývýldarken , bahçesinde , baðýnda ;
Renkli , güzel çiçekleri kara büründü ,
Yemyeþil tepeler , bir anda , beyaza döndü .--

Bin bir renkli kýr çiçeði , koparmaya kýyamazsýn ,
Buz gibidir içeceði , içsen de pek kanamazsýn .
Daðlarýnda kaynaklar , yamaçlarda otlaklar ,
Nisan - Mayýs saðanak , yeþil oldu topraklar .

Ne pis koku , ne toz, ne de sis , duman ,
Çevirmiþ etrafý , küçük ,yeþil bir orman ,
Havuz baþý yemyeþil, söðüt altý pek serin .
Oturursan altýna , kalmaz gâmýn , kederin .

Özlem duyar, burada bir günü yaþayan ,
Bizim gibi gelip de hep günleri sayan .
Dostlar, artýk ayrýlýk zamaný , kapýlmayýn yeise ,
Veda ederek , neþe diliyoruz buradaki , herkese



Sosyal Medyada Paylaşın: