Sen gül bahçesine girdinde Senem,
Gülleri koklayýp, çabucak çýktýn.
Gidip gül yerine lale der demem,
Ne vakit toplayýp , hemen çýktýn yar.
Ne desem bilmemki sevgilim sana?
Koþta gel diyorum , gelsene bana.
Nasýl yaþamýþým, ben yana yana,
Bir gün geliyorsuuun, gelmiyorsun yar.
Güller periþan heeep, bülbüller sustu,
Gelincik aðladý , arýlar pustu.
Papatya açmadý , laleler küstü ,
Ne desem ben sana , yaranmadým yar.
Sevdiðini söyle, susma öylece,
Bütün yýl aðladým, hemde her gece.
Aþkýmý haykýrdým, hep hece hece,
Seni seviyorum, anlasana yar..
Günahlar çok oldu, tartmýyor musun?
Bu kara topraða, yatmýyor musun?
Döþek mi zannettin , sert mi diyorsun?
Kýyamet Gününde , napacaksýn yar?
Çok þüküüür, geldin ya derdim yok artýk,
Bülbüller þakýdý , sevinç çok artýk.
Papatya sevindi , arý tok artýk ,
Güllerle laleler, açtýlar bak yar....
Yardým etmek mi istiyorsun? O zaman dinle; yaþama sevinci getir bana çokça olsun çabuk tükenmeyenlerinden. Ýhtiyacým var bu ara unutmak üzereyim mutluluðu, unuttum sýcak bir çayýn tadýný, esen rüzgarýn serinliðini, hadi durma öyle hatýralarýmý canlandýr, iyi olanlarý?
SÜZAN ÇELÝK... EMKL. ÖÐRT. 2 09.2012 08.25
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.