PARÇALANMIÞ KALP
Yolda yürüyorum,periþaným,
Omuzlarým çökmüþ,
Saçlarým bir gecede aðarmýþ,
Sefilcesine,mutsuzcasýna yürüyorum....
Yaðmur yaðýyor alabildiðine.
Gözlerimden boþanan yaþlar
Yaðmurdan da tutkun..
Bir ara anlýyorum yalnýz olmadýðýmý.
Benim gibi sefil,
Benim gibi periþan, zavallý
Bir yavru var köþede.
Büzülmüþ,
Elleri böðründe
Korkudan aðlayamýyor.
Üstü baþý yýrtýk,
Yüzü gözü kir içinde.
Zavallý yavru,benden þanslýsýn.
Ama bilmiyorsun.
Senin,üstün baþýn paramparça,üþüyorsun.
Ama ben,
Ben,
Feleðin sillesini yemiþ
Kalbim paramparça dönüyorum.......
SUZAN ÇELÝK. EMKL.ÖÐRT. 13.07.1965 SALI... SAAT :21.30
Rousseau: Aþk mektubuna baþlarken ne söyleyeceðimizi bilemeyiz. Bitirirken de ne yazdýðýmýzýn farkýnda olmayýz....
Aþkýn Olduðu Yerde Kibir, Kibrin Olduðu Yerde Aþk Olmaz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.