Mesaj

Uyuyordu herkes
Bir ses geldi, birþeyler okuyordu
Belliki canýna okuyordu yine
Hüzün dolu kalbi ses tonuna yansýmýþtý
O kadar içtendiki
caný yanýyordu
Hissediyordum
Ve bir müddet sonra
sustu...

Yaklaþtým biraz
Elinde bir Kur’an-ý Kerim.
Sýkýca tutuyordu gözünü kýrpmadan bakarak
"Rabbim seni en güzel þekilde okumayý
Ve ayný þekilde seni yaþamayý nasib etsin"
dedi ve ardýndan Rabbine yalvardý
Yolunda paramparça olayým
Daðýlsýn uzuvlarým...

Derken
Gözlerinden yaþlar iniyordu ayet ayet
Týpký Kur’an gibi parça parça inmiþti
Gözden akan her damla yaþý yaþýyordu
Eþ zamanlý olarak dýþarýda da rahmet yaðýyordu
Bütün olarak, saðanak saðanak
Allahu Ekber! Ne güzel bir tevafuktu.
Ayaða kalkýp pencereye yanaþtý
Kendi kendine konuþuyordu:
Yaz mevsiminin en sýcak dönemlerinde
nereden çýkmýþtý bu saðanak yaðmur?
Aslýnda cevabýný biliyordu
Yüzünde hafif bir tebessüm beliriverdi
"Yalnýz deðildi..."
Ve bunu anladýktan sonra
birden baþlayan saðanak yaðmur yine birden bitti.
Sanki bu mesajý ulaþtýrmak için gelmiþti
Yüce Rabbim sað salim aldým mesajý
Hamd olsun...

(Sürmenaj hikaye yazmaz, an’ý yazar
Deðil mi ki herþey bir an’da...)


SürmenajKeyhar © 12AðustosÝkibin12
Sosyal Medyada Paylaşın: