Önce camlarý kapat eylül Sesim çatallanýyor seni görünce Bir de ç o k ü þ ü y o r u m.
Gittiðinde Sarý bir yaprak olup düþtüm Bilmediðim bir sokaðýn ortasýna Tanýmadýðým ayaklarýn altýnda ezildim de Bir sen basmadýn üstüme Kesiðini üfleyen kaðýdýn yelpaze haliydin Uf olan yerlerime üfledin rüzgarýnla Geçmedi acým. Belki de öpmeliydin kanayan yerlerimden Oysa ne titizdin Öpmezdin hiçbir rujlu dudaðý Muhtemelen kan da tutardý Yine de cinayet mahallinde gezerdin Baþtan sona ironiydi geliþin Gidiþin ?
Birkaç sen sonrasýydý Tüm sarýlarý çýkardým dolabýmdan Ahmet’in kitaplarýný da kaldýrdým Hepten de kýyamadým hüznüme Masanýn üstünde duruyor hala ‘’Dört mevsim sonbahar’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.