her umudum bir dal cigarada tutsak her yalan nasýrlý bir yara avuçlarýmda her kapý defalarca patlamýþ suratýma sordukça sorularým vurulmuþ alnýndan küsmüþ damarýma kan çekilmiþ hayat damarlarýmdan
bana güz bile düþman herkesten önce benm baðýmda döker yapraklarýný kýyamam yaðmura karýþacak diye yaþýma yaþým ürkek dökülmez yol gözleyen gözlerimden
aðýrdý düþler kaldýramadý rüyalarýmý hiç huzurla uyumadým
en tehlikelisine umudumun tenha bir asfaltta kýyýldý hunharca masum çocuk kokusu çabuk söküldü yaðmura aþýk avuçlarýmdan
her poyraz kanatlarýnda beni taþýdý uzun zaman taþlandým
kendime saklandým yalnýzlýðý iklim saymýþ zavallý limanlarda çatkapý kondu öylece ayrýlýk soluma zavallý bir balýkçý kayýðý gibi vuruldu en mülteci zamanlarým
sonra yetim kalan bulutlarýn gölgesinde acýyý emzirdi týknefes sevdalar fýrtýnaya inat defalarca adýný haykýrdý zavallý martýlar
bunca yalan içinde tertemiz saklarken aþkýný en tazesinden hayaller kapakladým yokluðuna bana bakmayan gözlerinin ferine benli fýrtýnalar çizdim yýkasýn diye yokluðunu
kendime saklandým yaralarým hayli taze sevgili gözümde hala vedanla batan o kýymýk düþtü düþecek hayat uçurumundan beni diri yollayacak mahþere yaþarken çürüten bu zalim ayrýlýk
GG
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Dağlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.