çok özledim sen bilmezsin sen bilmezsin canýn sigara çekmesini için yalvarýr sana nolur bi nefes
sen bilmezsin kendi fotoðraflarýna bakýp bi nefes daha almayý hele sadece bi fotoðraf için günlerce aðlamayý bilmezsin herkesten gizleyip aþkýný, yalandý gitti demeyi haberler aldýgýnda iç çekmeyi sen bilmezsin
tüm anýlarý bi köþeye kendinden bile saklayýp ve hergün kendini tutamayýp sanki o kutunun içinden sen cýkacakmýþsýn gibi hevesle kurcalamayý sen bilmezsin...
sen, anca çeker gidersin sen bilmezsin arkandan bakmayý geri dönüp bi bakýþ, bir umut atmayý; arkandan aðlayanýn nutkuna hýçkýrýþlarýna ve isminin arasýndaki yutkunuþlarýna cevap vermeyi sen bilmezsin. gecenýn bilmem kaçýnda ve bilmem kaçýncý katýnda hayal meyal siluetini görüp nefes alamadýgýmý da bilmezsin ah bi nefes
öyle ya nerden bilceksin çok özledim sen bilmezsin ama artýk bilmiyorum da diyemezsin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
memocanalman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.